Երեկո էր, երբ սենյակումս նստած նայում էի լուսնին…: Հանկարծ նկատեցի փայլող աստղերին…: Մի վայրկյան փակեցի աչքերս ու… Ու մի երազանք պահեցի չիմանալով, որ այդ պահին փայլող աստղերից մեկը կարող է ընկնի և իմ երազանը կատարվի: Այդ երազանքն էր հայտնվել կիսալուսնի վրա: Չհայտնվեցի… Սպասեցի, սպասեցի չկարողացա հայտնվել….. ի՞նչ անեմ՝ չկարողացա: Ես էլ որոշեցի, որ պառկեմ և քնեմ: Բոլորս էլ գիտենք որ հաճախ առավոտյան լուսինն երևում է ու պատկերացրեք, որ արթնացա այդ լուսնի վրա…: Իրականում կատարվում են բոլոր այն երազանքները՝ որոնք դու ցանկացել ես տեսնել, անել և այլն: Հավատա, որ ամեն ինչ հնարավոր է, միշտ իմացի՛ր, եթե երազանքներ ունես անպայման կկատարվի… : Բայց դուք չիմացաք վերջում ինչ եղավ, երբ լուսինն անհետացավ…: Դուք երևի մտածում եք , որ ես ընկա այդքան վերևից: Ոչ, դուք սխալ եք: Իրականում ես լուսնի հետ ճամփհորդեցի այնտեղ՝ որտեղ ինքն է լինում ամեն օր: Անցանք պայծառ արևի կողքով, հպարտ ու խիզախ արծիվների կողքով, ապերի միջով, սարերին բարի գիշեր ասելով…:Լուսինն ամեն օր այդ ճանապարհով անցնում է երկու անգամ պատկերացնո՞ւմ եք: Երկար ճամփհորդելուց հետո առավոտ բացվեց և մինչ արևի դուրս գալը լուսինն ինձ տարավ մեր տան՝ իմ սենյակում թողեց և իջավ, որպեսզի արև դուրս գար:🌝
Category: Պատմություններ
«Իմ կյանքի ժամերը…»
Դառը ճշմարտություն թե՞ քաղցր սուտ
Իմ կարծիքով, չկա մեկը, ով սուտ չխոսի: Ամեն մեկս էլ մեկին կամ մի քանիսին ստել ենք: Ես փոքր ժամանակ մեկին ստեցի և մտածեցի, որ դա այդքան էլ ստելուն նման չէր, որովհետև ես դեռ չէի հասկանում՝ ինչ է նշանակում ստել: Եղել են դեպքեր, որ մենք ստել ենք, բայց վերածել այն կատակի, օրինակ՝ մենք առաջ ստում էինք մեր դասընկերներին, թե հիմա որ դասաժամն է, և նրանց սխալ դասաժամն էինք ասում, որը վերածում էինք կատակի: Շատերը ստում են, մտածելով , որ ստելը ճիշտ կլինի, բայց ինչո՞ւ, ինչո՞ւ եթե կարելի է ճիշտն ասել: Այդ ժամանակ մենք ինքներս մեզ կստենք ոչ թե դիմացինին կամ որևէ մեկին: Ինչ ստել ենք հետո անկեղծացել ենք: Ոչ մեկ թող չմտածի, որ անգամ փոքրիկ սուտը սուտ չի համարվում, ցանկացած սուտ կլինի փոքրիկ կամ մեծ, չմտածեք, թե դա սուտ չէ: Ում է պետք ձեր ստելը, եթե վերջում, միևնույնն է, կասեք ճշմարտությունը, բայց լինում են մարդիկ, ովքեր չեն ասում իրականությունը, պահում են իրենց մեջ, վախենում կամ ամաչում են պատմել: Ինքերդ ձեզ ստելով ոչնչի չեք հասնի, երբեք չմտածեք, որ խաբելով լավ բանի կհասնեք և այդպես ճիշտ կլինի: Մի բան լա՛վ հիշեք,որ սուտն է ծնում բոլոր մեղքերը…